Tellingen in het Dwingelderveld
Iedere zomer tellen medewerkers van Natuurmonumenten in het Dwingelderveld de klokjesgentianen. De resultaten van deze tellingen helpen de boswachters bij het maken van keuzes in het beheer van het gebied.
Het gentiaanblauwtje is een zeldzaam vlindertje dat heel kieskeurig is wat zijn leefomgeving betreft. In het Dwingelderveld vindt deze soort alles wat hij nodig heeft.
Het gentiaanblauwtje zet helder witte eitjes af op de stengel of bladeren van de klokjesgentiaan. Deze zijn piepklein, soms minder dan een speldenknop. De rupsen die hieruit komen verstoppen zich in de knop van de klokjesgentiaan.
Na enkele weken laten ze zich op de grond vallen, in afwachting van adoptieouders. Alleen knoopmieren komen daarvoor in aanmerking. Die nemen de rupsen mee naar hun nest. Daar worden de rupsen een jaar lang goed verzorgd, in ruil voor wat zoetigheid.
De volgende zomer verpopt de rups tot vlinder. Vanaf dat moment zien de mieren hem als indringer en moet hij snel maken dat hij wegkomt. Het gentiaanblauwtje vlieg de wijde wereld in en de wonderlijke cyclus begint van voren af aan.
Tussen half juli en half augustus kunt u in het veld een telploeg bezig zien. Zij tellen volgens een vaste systematiek het aantal klokjesgentianen binnen een bepaald gebied en -indien aanwezig- de eitjes.
Klokjesgentianen zijn o.a. te zien langs het wandelpad dat vanaf de radiotelescoop de hei in gaat (parallel aan het fietspad). Met of zonder eitjes.
Klokjesgentianen (zo te zien zonder eitjes)
Gentiaanblauwtje
Telploeg in het veld